Denizli’de bir çocuk annesi Ayşe Borucu hem kanseri hem de yöresindeki ataerkil anlayışı yendi. Eşini gizlice izleyip demirciliği öğrenen Borucu, “Yöremizde kadınlar çalıştırılmazdı. Tabuları yenmek kolay olmadı. Sadece kadın olduğum için alış veriş yapmadılar. Zamanla tüm tabuları yıktım. Artık yöremizde kadınlar da iş hayatının vazgeçilmez parçası” diye konuştu. Denizli’de bıçak ustası 30 yaşındaki Ayşe Borucu azmiyle hem kanseri hem de yöresindeki ataerkil anlayışı yenmeyi başardı. Denizli’nin Serinhisar İlçesine bağlı bıçakçılığı ile ünlü Yatağan beldesinde yaşayan Borucu demirci ustası olan eşi Yener Borucu ile birlikte aynı işletmeyi çalıştırıyor. Yatağan’da hem kadınların çalışmasının hem de özellikle demircilik ve bıçakçılık yapmasının tabu olduğunu hatırlatan Borucu, “Tabuları yıkmak kanseri yenmekten zor oldu” diye konuştu. 

“BİR AYLIK ANNEYKEN KANSER OLDUĞUMU ÖĞRENDİM”

Borucu’nun hayatını değiştiren olay ­kanser teşhisi konması oldu. Henüz 19 yaşında lenfoma kanseri teşhisi konan Ayşe Borucu, “Eşimle bir yıl önce evlenmiştik. Oğlum Ertunç yeni doğmuştu. Daha 1 aylık anneydim. Kendi işimizi kurma sevinci yaşamak isterken hastalığı öğrendik. Başlangıçta büyük yılgınlık yarattı. Hayatımı değiştiren kararları almama neden oldu. Kök hücre tedavisi ile kanseri yenmeyi başardım. Bu süreçten sonra düşüncelerim de tamamen değişti” ifadelerini kullandı.

“EŞİMİ GİZLİCE İZLEYİP DEMİRCİLİĞİ ÖĞRENDİM”

İki dedesinin de demirci ustası olduğunu söyleyen Borucu demirci olma sürecini; “Yatağan hayatını demircilikle kazanan büyük yürekli insanların memleketidir. İki dedem de demirciydi. Yaşadığımız yörede kadınların demir atölyelerinde erkeklerle çalışması bir tabuydu. Bu asla mümkün olmazdı. Çalışmak zorunda kalınırsa arka tarafta, kimsenin görmediği farklı bir odada çalışılırdı. Ben eşimi ona fark ettirmeden izleyerek yaptığı işi öğrenmeye çalıştım. Süreç içinde ekipmanı nasıl kullanacağımı, işin ve malzemenin inceliklerini öğrendim. O dışarı çıktığı zamanlarda bir şeyler üretmeye çalıştım. Tabii ki yakalandım. Bana ‘Madem yapabiliyorsun, birlikte çalışalım’ dedi. Demircilik serüvenim böyle başladı” sözleriyle anlattı.

KADIN USTANIN KABUL EDİLMESİ KOLAY OLMADI

Demirciliğin kendisine terapi gibi geldiğini söyleyen Borucu tabuları yıkmanın kolay olmadığının da altını çizdi. Üreten bir kadın olmaktan gurur duyduğunu ifade eden Borucu; “Kadın bir usta olarak kabul edilmek kolay olmadı. Yöremizde kadınların çalışması ayıp karşılanırdı. Tabuları yıkmak kanseri yenmekten daha zor oldu. İlk zamanlar iş yerine gelen bir müşterim beni makine başında üretimde çalışırken görünce alış veriş yapmadan gitti. Telefonla arayan bir başka müşterimiz ‘Dolandırıcı mısın? Kadın bıçak ustası mı olur?’ diye sormuştu. Telefonla canlı yayın yapıp kanıtlamak zorunda kalmıştım. Sonra özür dilemişti. Daha nicelerini yaşadım. Artık çok kişi işi bana danışır. Demircilik yapan birçok kadına cesaret verdiğimi düşünüyorum. Eşimin bu konuda desteği olmasa başaramazdım” diye konuştu.